Je komt er voor een dampende kop verse troost, met zelfgebakken taart. Of voor een hamburger of een ontbijtje van de grill. Hier plof je neer aan een formica tafel, waarop altijd peper, zout en suiker klaarstaan. In de diner is het leven simpel, en dat al meer dan een eeuw.
De diner is eigenlijk de voorloper van McDonalds, Burger King en Pizza Hut, waar je binnenstapt voor een snel hapje of drankje. Hier hoef je geen sterrencuisine te verwachten, want de menukaart is simpel en beperkt; wat wil je ook met die bodemprijzen? Sonja Bakker heeft er weinig te zoeken. Met hamburgers, gebakken eieren of de daghap moet je het doen, allemaal bereid op dezelfde vette grillplaat achter de toonbank. Koffie is er in overvloed en wordt meestal gratis bijgeschonken. Buiten het eenvoudige lunch- en dinermenu ligt de nadruk in de meeste diners op het ontbijt. Eieren in alle variaties, bacon, toast, hash browns en pannenkoeken zijn niet alleen ’s ochtends maar de hele dag te bestellen. Voor het toetje word je naar de glazen taartvitrine bij de toonbank meegetroond, of krijg je dikke punt homemade apple pie voor je neus.
De diner speelt een hoofdrol in talloze films en tv-series, en is zelfs het decor voor het beroemde schilderij Nighthawks van Edward Hopper. Eten in een diner is zo’n Amerikaans ding dat je als liefhebber ooit gedaan moet hebben. Je kunt de rest van je leven nog aansluiten in de rij voor de toonbank van de zoveelste burgerfabriek, maar wie weet hoe lang de echte diner nog bestaat? Grijp daarom je kans als je zo’n instituut van de snelle hap tegenkomt, en plof neer in een booth of, beter nog, aan de toonbank waar je buren altijd in zijn voor een praatje. Echt eten, op echte borden, voor je neus bereid door echte mensen; daar kan geen fastfood tegenop. Soms is geluk heel gewoon.
