Betoverd door de Luray Caverns

Een stalactiet hangt, een stalagmiet staat en als ze elkaar ‘ontmoeten’ noemen we dat een zuil. In de Giant Hall van de Luray Caverns in Virginia druppelt de aardrijkskundeles als een druipsteen uit het geheugen. We kijken miljoenen jaren in het gezicht en voelen haar in de Skeleton Gorge terug staren.
Een tour door de grotten van Luray is als een reis naar het middelpunt van de aarde. Er is weinig fantasie nodig om bij het betreden van het gangenstelsel door de ogen van ‘ontdekker’ Andrew Campbell en zijn kompanen te kijken. De ziel van de aarde is hier in druipsteen geboetseerd. Ze is grillig, scherp, buitenaards en angstaanjagend mooi. De tijd staat haar goed. Net als de herontdekkingsreizigers in 1878, is Washington Column het eerste wat we zien. Via de Fish Market, het Amfitheater en het Dream Lake gaat de toer dieper en dieper. Ondertussen duikt achter iedere hoek een witte zuil op; Pluto’s Ghost. Deze spierwitte formatie joeg in het flikkerend kaarslicht Campbell & Co. de stuipen op lijf. Nu is er sprake meer van ‘stuipen’ maar eerder van ontzag voor een van de mooiste grotten van de Verenigde Staren.

Foto: Shutterstock

Voor meer informatie over de Luray Caverns zie de website: luraycaverns.com