Tekst – Kees Schepel
Voor de reizende muzikant is deze periode zwaar en moeilijk te verteren. Geen optredens betekent geen of tenminste veel minder inkomsten. Livestreams, Patreon accounts, Facebook live shows, acties via Bandcamp, het is allemaal mooi en levert wel iets op, maar niets weegt op tegen de ‘real thing’, met een glaasje in de hand genieten van levende muziek. Maar goed, dat gaat weer komen, echt, en nu niet verder gemopperd.
Neem Gregory Page, in onze streken geliefd en bekend door zijn veelvuldige bezoeken en optredens en niet minder om zijn innemende persoonlijkheid. Wij spraken hem in december 2020 via Skype*, wij hier, hij thuis in San Diego, ter gelegenheid van zijn nieuwe album, One Hell of a Memory. Hij vertelde dat hij niets liever wilde dan er weer op uit te trekken om op te treden. Tournees en optredens zijn al bijna een jaar niet meer mogelijk.
Overigens heeft Page niet stilgezeten. Hij voelde zich genoodzaakt een bijna klassiek David tegen Goliath gevecht te voeren. “I found myself at odds with a powerful person in the music industry, fighting for the right to own and control my music. Although I understood it was incredibly risky taking this person to court, I felt it was the only way I was going to be able to hold onto my music, my integrity and my very soul. Also, I thought, if I could stop him now, then maybe I could help other artists that might be taken advantage of by him or those like him and stop this cycle of theft and greed.” Veel meer wil hij er niet over zeggen, behalve dat hij het geluk had te worden bijgestaan door goede vrienden en een buitengewoon bekwame jurist, die hem bijna om niet terzijde stond. Hij heeft ermee bereikt wat hij wilde: de zeggenschap over zijn eigen muziek. En zodoende de mogelijkheid om zelf op zijn eigen website of via bijvoorbeeld Bandcamp zijn muziek te kunnen verkopen.
One Hell of a Memory is trouwens een heerlijke plaat. Optimistisch de toekomst in kijkend, het leven levend zoals het komt. Empathisch de omgeving bekijkend, met een zweem van melancholie. Denk aan John Prine, begeleid door een combinatie van de Old Crow Medicine Show en The Chieftains. Het kost aardig wat moeite om stil te blijven zitten. De samenzang van Page met goede vriend Jason Mraz is schitterend, de begeleiding met banjo, fiddle, fluit en vooral de Uillean Pipes doet intens verlangen naar een kroeg in Connemara, een met turf gestookte haard en een glas whiske. By the way: Page, zoon van een Ierse moeder, is nog nooit in Ierland op toernee geweest. Het leek er meerdere keren van te komen, maar iets lag steeds in de weg. Meest recent de corona uitbraak.
Edoch niet getreurd en moedig voorwaarts. Leven en werk kunnen uitzichtloos en bedrukkend lijken, maar er is altijd licht aan het eind van de tunnel. Dingen te doen, liedjes te zingen, mensen te ontmoeten. Nu, en als het nu niet kan dan dadelijk. “Cause when you’re dead, you are dead for a long time”.
Voor de podcast van het interview ga je naar: Skype interview with American/Irish singer-songwriter Gregory Page live from San Diego
(uit: One Hell of a Memory)
Right now not tomorrow
Now it’s time for a real change
Say goodbye to the old days
For your eyes are opening wide
So they can see a new way
And the Sun shines
Down on your one life
Cause when you’re dead
You are dead for a long time
Get out of your chair
And take the stage
You gotta give yourself a big break
And let the good times roll
Right now, not tomorrow
Right now, right now
Right now, not tomorrow
Yesterday is old news
Just a story to remind you
To be sure that where you once were
You never will return to
Gregory Page – One Hell of a Memory, Munich Records 2020
www.gregorypage.com/music
gregorypagemusic.bandcamp.com