De Blue Angels is een van de oudste vliegdemonstratieteams ter wereld, opgericht om het publiek de trots, professionaliteit en kracht van de Amerikaanse marine te demonstreren met als doel meer betrokkenheid en steun. De eerste show was in Jacksonville in Florida, waar met drie vliegtuigen werd gevlogen. Het team oefende in het geheim boven de Everglades want: “If anything happened, just the alligators would know.” Een naam hadden ze in het begin nog niet, totdat een van de piloten tijdens het plannen van een show in New York de naam van een beroemde nachtclub in de krant zag staan: de Blue Angel.
Blauw worden
Piloten melden zich vrijwillig bij de Blue Angels. Voorwaarde is dat ze minstens 1.250 tactische vlieguren hebben gemaakt. Ze worden niet extra betaald en het werk is behoorlijk risicovol. Het percentage omgekomen piloten staat op maar liefst tien procent. Toch staan ze in de rij, want vliegen bij de Blue Angels wordt beschouwd als een grote eer. De basis van de Blue Angels is NAS Pensacola, maar in de winter wordt op NAF El Centro in Californië getraind. Hier komen de rookies, de nieuwe piloten, en degene die nog een jaar doorgaan bij elkaar om te trainen en de show te finetunen. Na 120 oefenvluchten is het zover en kan de show voor het eerst voor het publiek worden opgevoerd.
Showtime!
In het hoogseizoen wordt de show zo’n zeventig keer uitgevoerd op 34 militaire en civiele vliegvelden. De tour eindigt altijd met de Blue Angels Homecoming Air Show op thuisbasis Pensacola. Ieder jaar zien zo’n elf miljoen toeschouwers het team in actie en daarnaast bezoeken de piloten nog eens vijftigduizend mensen in scholen en ziekenhuizen. Ze maken praatjes en delen handtekeningen uit. De Blue Angels zijn ongekend populair, iedereen wil met ze op de foto.
Geen show? Dan museum!
Mocht je niet in de gelegenheid zijn om een show te zien, maar toch iets willen meemaken van de Blue Angels, dan is het National Naval Aviation Museum in Pensacola de juiste plek. Er is een speciale hal gewijd aan de Blue Angels en er draait een 4D-film over het team. En het kan bijna niet anders of je roept na afloop ook: I love the Blue Angels.
Foto’s: Shutterstock